Chet Atkins & Mark Knopfler - Neck And Neck

[numitor]

Chet Atkins & Mark Knopfler - Neck And Neck


Data wydania: 24.11.1990


Lista utworów:
1. Poor Boy Blues - Kennerley, Paul (04:04)
2. Sweet Dreams - Gibson, Don (03:26)
3. There'll Be Some Changes Made - Higgins, Billy / Overstreet, W. Benton (06:28)
4. Just One Time - Gibson, Don (04:13)
5. So Soft, Your Goodbye - Goodrum, Randy (03:18)
6. Yakety Axe - Randolph, Boots / Rich, James / Travis, Merle (03:24)
7. Tears - Reinhardt, Django / Grapelli, Stephane (03:55)
8. Tahitian Skies - Flacke, Ray (03:18)
9. I'll See You In My Dreams - Kahn, Gus / Jones, Isham (02:59)
10. The Next Time I'm In Town (03:22)


Skład grupy:
Floyd Cramer – fortepian
Guy Fletcher – instrumenty perkusyjne. gitara basowa, instrumenty klawiszowe
Paul Franklin - elektryczna gitara hawajska
Vince Gill - œpiew
Larrie Londin - perkusja
Edgar Meyer – gitara basowa
Mark O'Connor – skrzypce, mandolina
Steve Wariner – gitara basowa

[numitor]

"Neck and Neck" jest moim zdaniem najbardziej niedoceniona płytš przez fanów - moim zdaniem - a nie jestem bynajmniej fanem country - jest to jedna z lepszych brzmieniowo płyt wydanych przez Knopflera. Mówię tutaj zarówno o DS jak i jego solowej karierze.

[Ania_M]

Numitor, to ja niestety wpiszę się do fanów, którzy tej płyty nie doceniajš.

[Ania_M]

Single
Poor Boy Blues

Tracklisting: Poor Boy Blues, So Soft Your Goodbye

[koobaa]

Zgadzam się, że płyta jest bardzo niedoceniana. A jest to album wybitny - jak dla mnie. Nie ma nic piękniejszego niż dwóch mistrzów gitary, którzy majš wielkš radoœć z faktu, że grajš razem. Grajš dla siebie, a przy okazji dla nas. Sprawiajš sobie wielkš frajdę i tym samym - sprawiajš jš nam - słuchaczom.
If you can't please yourself - you can't please anybody Nic dodać, nic ujšć.
Chet opowiadał po ukazaniu się albumu, że jeden z jego znajomych zapytał go:
Czy wy podczas grania, mieliœcie w ogóle œwiadomoœć, że mikrofon jest włšczony...? Ten album właœnie taki jest. Zagrany swobodnie ale z wielkš wirtuozeriš i kunsztem. I wcale nie trzeba być fanem country żeby go docenić. To album który odœwieża wiele zapomnianych pięknych tematów. Pojawia się Django Reinhardt i inni wielcy, których zazwyczaj nie wymienia się bo ich czasy minęły, a przecież muzyka jest ponadczasowa.

Chet Atkins - Mr. Guitar. Zrobił dla gitary więcej niż ktokolwiek przed nim i zapewne nikt po nim. Jego wpływ na rozwój gry na tym instrumencie można powównać do tego jaki miał J.S.Bach na instrumenty klawiszowe. Wcale nie przesadzam. To co zaproponował Chet Atkins swojš grš było wielkš rewolucjš. Z gitary, która była z reguły utożsamiana jako instrument akompaniujšcy, stworzył instrument solowy. Potrafił aranżować utwory w taki sposób, że melodia, bas i rytm grane sš w tym samym czasie - jednoczeœnie. Mam swojš teorię dlaczego przez wielu przeciętnych słuchaczy był niedoceniany. Po prostu grał na gitarze w tak niewymuszony i swobodny sposób, że wydawało się to bardzo proste. W tym tkwi cała sztuka i geniusz. Był wielkim mistrzem, zapewne największym.

Kiedy dwoje takich mistrzów jak Chet i Mark nagrywa razem album, rezultat musi być absolutnie wyjštkowy, nie ma innego wyjœcia. Trudno porównywać tych dwóch mistrzów. Obaj oryginalni i niepowtarzalni, jednoczeœnie œwietnie się uzupełniajšcy. Najlepiej podsumowuje ich sam tytuł albumu. "Neck & Neck" oznacza mniej więcej: "łeb w łeb"

Być może do tej płyty należy dorosnšć, dojrzeć. Ale nie wierzę, żeby nie docenił jej każdy, kto chwyta za gitarę.

[Robson]

To w takim razie Kuba Twoja teoria jest również i mojš Poza tym wydaje mi się, że w œwiadomoœci wielu ludzi Chet Atkins funkcjonuje jako twórca wyłšcznie muzyki instrumentalnej a przyjmujšc takš nieprawdziwoœć niewielu też zadaje sobie trud aby tę muzykę poznać. Chet Atkins to też pewnego rodzaju ikona gitary ale niestety dla wielu jest archaiczny i w pewnym sensie niszowy. Mark też pozostał niszowy choć jest znany na całym swiecie i to jest niezwykle interesujšce. Druga sprawa że Chet Atkins chyba nigdy nie zabiegał aby lœnić mocnym blaskiem i w sumie nie zależało mu aby być popularnym w takim rozumieniu tego słowa jakie potocznie znamy.

[koobaa]

To prawda, że Chet był głównie instrumentalistš, ale za to jakim!!! To również prawda, że dla wielu jest twórcš archaicznym i niszowym. Szkoda, że większoœć dzisiejszych gitarzystów nie zdaje sobie jednak sprawy że to co oni obecnie grajš i czego obecnie słuchajš, wywodzi się zupełnie bezpoœrednio z tego co kiedys, w latach 50tych wymyœlił i rozwinšł Chet swš niepozornš (ale jakże potężnš) grš.
A za totalne ignoranctwo uważam wszelkie rankingi na najlepszych gitarzystów wszechczasów (typu ten najsłynniejszy, z magazynu The Rolling Stone) które ignorujš artystów takich jak Chet Atkins, Django Reinhardt, czy Tommy Emmanuel lub chociażby mistrz flamenco - Paco De Lucia.
Dlatego takie albumy jak Neck&Neck sš skarbami, gdzie artysta popularny (Mark Knopfler) nagrywa album z po trosze zapomnianym mistrzem.

[Hermes]

Witam

Jak dobrze przeczytać, że sš ludzie, którzy nie tylko znajš ale i doceniajš kunszt Cheta Atkinsa. Przyznam, że w uwielbieniu dla jego talentu, czuję się nieco osamotniony. To faktycznie niedoceniany artysta. Niedoceniany i oznaczony etykietš "Uwaga, muzyk country". Co jest ogromnym niedomówieniem, to wspaniały instrumentalista i uznany producent.
Z jego muzykš zetknšłem się właœnie przez płytę "Neck & Neck" i od prawie 10 lat nie mogę się bez niej obejœć.

A wspomniana płyta po prostu mnie urzekła. Wielcy ludzie często potrafiš mówić o rzeczach skomplikowanych w sposób prosty, przystępny i z humorem. Na "Neck & Neck", dwóch wielkich gitarzystów (to wyraŸnie słychać) i przyjaciół (to również słychać) "mówi" do słuchaczy w ten właœnie sposób. Niby proste, dŸwięczne utwory, a podane w mistrzowski sposób. Na dodatek obaj panowie znakomicie się uzupełniajš. Słychać, że wspólna gra sprawia im prawdziwš przyjemnoœć. Słychać też, że obaj darzš się wzajemnym szacunkiem. To zdecydowanie jeden z moich ulubionych albumów.

Jeœli ktoœ jest zainteresowany twórczoœciš Cheta Atkinsa, z przyjemnoœciš się podzielę swoimi skromnymi zbiorami. Oczywiœcie w ramach promocji jego muzyki.

Pozdrawiam

[Robson]

Premeira 24XI