Liczba postów: 2,419
Liczba wątków: 182
Dołączył: 10.2004
02.02.2008, 00:52
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 28.08.2010, 10:58 przez Ania_M.)
Dire Straits - On Every Street
Data wydania: 09.09.1991
Lista utworów:
1. "Calling Elvis"
2. "On Every Street"
3. "When It Comes To You"
4. "Fade To Black"
5. "The Bug"
6. "You And Your Friend"
7. "Heavy Fuel"
8. "Iron Hand"
9. "Ticket To Heaven"
10. "My Parties"
11. "Planet of New Orleans"
12. "How Long"
Skład grupy:
Mark Knopfler - gitara, piew
John Illsley - gitara basowa, piew
Guy Fletcher - instrumenty klawiszowe, piew
Alan Clark - instrumenty klawiszowe
Phil Palmer - gitara
Paul Franklin - elektryczna gitara hawajska
Jeff Porcaro - instrumenty perkusyjne
Manu Katché - instrumenty perkusyjne
Danny Cummings - perkusja
Vince Gill - piew
Chris White - flety, saksofony
Bisajdy: "The Long Highway", "Kingdom Come" i "Millionaire Blues". "Think I Love You Too Much" dla Jeffa Healeya.
"Come up and feel the sun
A new morning has begun..."
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
http://www.forum.knopfler.pl/index.php?s...=1029&st=0
Oczywicie to nie pojcie na łatwiznę ale warto "przechowywać myli"
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
Bisajdy: "The Long Highway", "Kingdom Come" i "Millionaire Blues". "Think I Love You Too Much" dla Jeffa Healeya.
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 2,419
Liczba wątków: 182
Dołączył: 10.2004
Robson, wrzucam Twoje informace do mojego, pierwszego, postu.
"Come up and feel the sun
A new morning has begun..."
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
Mała poprawka. "The Long Highway" w tym okresie jeszcze nie był bisajdem. To był dopiero rok 1996 ale utwor był wykonywany na koncertach i to zdycydowanie wczeniej choćby przez Hillbillsów
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 94
Liczba wątków: 12
Dołączył: 12.2007
TICKET TO HEAVEN
Jedno z najlepszych IMHO nagrań Marka - zwiastun tego co potem robił sam.
JUz wczeniej - w "Why worry" zaczęło się co ukazywać co było dla mnie powrotem do korzeni - do takiego bardziej oszczędnego; melodyjnego grania.
Ja się nie znam na muzyce!
Ja odróżniałem na własnš potrzebę w twórczoci DS i MK jakby dwa nurty: rockowy - wypasiony, powalajšcy potęgš aranżacji z gatunku tych które lubiłem na maxa słuchać aż głoniki wyplujš membrany - w tym ich koncertowe wersje.
Oraz co po czym poznawałem rękę a właciwie DUSZĘ Marka: muzykę z Local Hero czy Cal i takie nagrania jak włanie Ticket to Heaven.
PRZEPIĘKNY utwór - do grania na okršgło!
Cała płyta - tez wietnie mi się słuchała: w miarę spójne były dla mnie i "Calling Elvis" i dowcipne "Heavy Fuel".
Wydaje mi się że to była płyta adresowana "na przetrwanie" - taka trochę dla publicznoci by pokazać: hej! żyjemy!
Pracuję by żyć! - nie: "żyję by pracować"
Liczba postów: 3,395
Liczba wątków: 219
Dołączył: 07.2006
11.02.2008, 17:57
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 28.08.2010, 11:40 przez Ania_M.)
Single:
Calling Elvis
Tracklisting: 1) Calling Elvis, Iron Hand, Millionaire Blues
2) Calling Elvis, Iron Hand
On every street
Tracklisting: On Every Street Radio Version, On Every Street Album Edit
Tracklisting: 1) On Every Street, Private Investigations, Sultans of Swing, Romeo & Juliet
2) On every street, Romeo & Juliet
Ticket to heaven
Tracklisting: Ticket To Heaven, Walk Of Life, Joy, A Fistful Of Icecream
The Bug
Vinyl Single: The Bug, Twisting By The Pool
CD Single: The Bug, Twisting by the pool, Expresso Love, Walk of life
Tracklisting: Twisting by the pool, The bug
Heavy Fuel
Tracklisting: Heavy Fuel
Tracklisting: 1) Heavy Fuel, Planet of New Orleans, Kindgom Come
2) Heavy Fuel, Planet of New Orleans
3) Heavy Fuel, Kindgom Come
You and your friend
Tracklisting: You And Your Friend, Ticket To Heaven, Badges, Posters, Stickers,T-Shirts
On Every Street - interviewed
Tracklisting: Interview, Interview / Calling Elvis, Interview / Heavy Fuel Interview / The Bug, Interview / Iron Hand, Interview / Ticket to Heaven, Interview / On Every Street, Interview
Until September
Tracklisting: Money for nothing, Walk of life, Romeo and Juliet, Sultans of swing
To promocyjna EP-ka dla rozgłośni radiowych z 1991 roku. Tytuł nawiązuje do daty wydania "On Every Street" (wrzesień 1991). Wprawdzie płytka zawiera materiał ze starszych wydawnictw, ale towarzyszyła promocji OES. (Olaph)
We talked of looking just out of town
Now it's looking like a dream shot down
I still believe that there's somewhere for us
But now it's something that we don't discuss
And you're the best thing I ever knew
Stay with me, baby, and we'll make it to
We'll make it to
Tu można kupić moją książkę
Księgarnia Wydawnictwa Radwan - Aparatka
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
A ja włanie uzupełniłem sobie dyskografię DS raz jeszcze (wersje zremasterowane) i dzi włanie on every street postawiłem na półce. Jednak jest różnica w tych remasterach. Wszystkim polecam. I tak sluchajšc tej płyty a przecież znam na pamięć nie opuszcza mnie przewiadczenie że tak naprawdę Mark mógłby ten album podpisać już wtedy swoim nazwiskiem. I nie bez znaczenia wydajš się jego słowa że to jego ulubiony album DS i który potrafi słuchać od poczštku do końca. Że tak naprawdę dopiero ta płyta wytyczyła jego solowy kierunek i w jakim sensie ukierunkowała jego muzyczne poszukiwania. Takie utwory jak "When It Comes To You", "The Bug", "How Long" czy "Fade To Black" spokojnie mogłyby się pomiecic na płycie np. w roku 1996. Kiedy ukazywała sie płyta "Sailing To Philadephia" podobno najbardziej przypominajaca DS pytano Marka bardzo często o powrót DS dlaczego zawiesił nazwę, szyld DS? Odpowied właciwie była krótka. 'Nazwa nie jest mu do niczego potrzebna, bo tworzyłby włanie takš muzyke...' Po roku 2000 Mark nie może się uwolnić od podobnych pytań dziennikarzy różnej maci. To nawet staje się nude. Podziwiam jego cierpliwoć. Czytajšc jakikowiek wywiad prędzej czy póniej pada pytanie typu czy powrót DS jest możliwy itd. itp Tak jakby nie interesowało ich nic więcej. A teraz przy okazji wymieniajš wielkie powroty Genesis , The Police, Led Zeppelin więc nie zaszkodzi zapytać o DS. Szacunek dla MK że chce mu się odpowiadać na to samo samo pytanie 100 raz z rzędu.
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 3,395
Liczba wątków: 219
Dołączył: 07.2006
Niebawem dopowadzę obrazy do takich samych rozmiarów bo bijš mnie po oczach.
Mam pytanie: Czy Ticket to heaven nie było też singlem?
We talked of looking just out of town
Now it's looking like a dream shot down
I still believe that there's somewhere for us
But now it's something that we don't discuss
And you're the best thing I ever knew
Stay with me, baby, and we'll make it to
We'll make it to
Tu można kupić moją książkę
Księgarnia Wydawnictwa Radwan - Aparatka
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
Tak i w 92 rozpowszechniona przez Trójkę. To była piosenka tygodnia którego letniego tygodnia
http://www.mark-knopfler.info/s1991tth.htm
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 3,395
Liczba wątków: 219
Dołączył: 07.2006
Dziękuję Ci Robert. Powędrowało na górę.
We talked of looking just out of town
Now it's looking like a dream shot down
I still believe that there's somewhere for us
But now it's something that we don't discuss
And you're the best thing I ever knew
Stay with me, baby, and we'll make it to
We'll make it to
Tu można kupić moją książkę
Księgarnia Wydawnictwa Radwan - Aparatka
Liczba postów: 1,444
Liczba wątków: 20
Dołączył: 07.2004
Aniu, doceniam Twojš pracę i zaangażowanie, ale umieszczanie wród singli "wyjętych" z poszczególnych albumów także płyt niezwišzanych z danš sesjš nagraniowš może być mylšce dla kogo, kto dopiero poznaje dyskografię DS i MK, i chce to robić systematycznie.
Liczba postów: 3,395
Liczba wątków: 219
Dołączył: 07.2006
Mówisz pewnie o Voices that care?
Nie bardzo wiedziałam tak szczerze mówišc, gdzie to umiecić, zdecydowałam się w tym wštku ze względu na ten sam rok wydania co ONS.
Gdzie proponujesz, zeby bylo lepiej ?
We talked of looking just out of town
Now it's looking like a dream shot down
I still believe that there's somewhere for us
But now it's something that we don't discuss
And you're the best thing I ever knew
Stay with me, baby, and we'll make it to
We'll make it to
Tu można kupić moją książkę
Księgarnia Wydawnictwa Radwan - Aparatka
Liczba postów: 1,444
Liczba wątków: 20
Dołączył: 07.2004
W osobnym wštku, rzecz jasna. Np. "Projekty poboczne" - czy co w tym rodzaju.
Liczba postów: 613
Liczba wątków: 25
Dołączył: 11.2005
Cytat:Originally posted by Ania_M@Feb 12 2008, 04:55 PM
Mówisz pewnie o Voices that care?
Nie bardzo wiedziałam tak szczerze mówišc, gdzie to umiecić, zdecydowałam się w tym wštku ze względu na ten sam rok wydania co ONS.
Gdzie proponujesz, zeby bylo lepiej ?
A co to jest? I co to jest to: Joy, A Fistful Of Icecream
<a href="http://chomikuj.pl/soplandia?b=1">
<img src="http://images.chomikuj.pl/button/soplandia.gif" border="0" />
</a>
Liczba postów: 139
Liczba wątków: 0
Dołączył: 05.2004
Cytat:Originally posted by SmokEustachy@Feb 13 2008, 12:37 AM
A co to jest? I co to jest to: Joy, A Fistful Of Icecream
Niejaki David Foster w 1991 nagrał "Voices that Care" w którym udział wzięło wielu artystów, aktorów, sportowców. Niby dla "duchowego" wsparcia amerykańskich żołnierzy walczšcych na bliskim wschodzie.
Do "Joy" i "A Fistful of Icecream" trzeba dołozyć jeszcze "Comfort" i wyjdzie co takiego:
Liczba postów: 3,395
Liczba wątków: 219
Dołączył: 07.2006
Cytat:Originally posted by olaph72@Feb 12 2008, 09:54 PM
W osobnym wštku, rzecz jasna. Np. "Projekty poboczne" - czy co w tym rodzaju.
Błšd naprawiony
We talked of looking just out of town
Now it's looking like a dream shot down
I still believe that there's somewhere for us
But now it's something that we don't discuss
And you're the best thing I ever knew
Stay with me, baby, and we'll make it to
We'll make it to
Tu można kupić moją książkę
Księgarnia Wydawnictwa Radwan - Aparatka
Liczba postów: 9,591
Liczba wątków: 318
Dołączył: 08.2004
Analizujšc teksty Marka Knopflera z tej płyty znów otrzymujemy sporo gorzkich słów "On Every Street" "When It Comes To You" "Fade To Black" "You And Your Friend" (jeden z moich ulubionych) czy "How Long" Mark jakby 'uciekł' od pacyfistycznych treci i postaw choć toczyła się wtedy wojna w Zatoce Perskiej nawet z tej przyczyny album nie ukazal się na wiosnę tylko przesunięto premierę na jesień. Oczywicie nie zapomniał o mrocznej historii Wielkiej Brytanii w "Iron Hand" Oberwali duchowni w "Ticket To Heaven" czy zamożni tego wiata w "My Parties" Ale dominujš bardziej miłosne tematy a raczej dotyczšce miłosnych rozterek. Już dawno Mark przestał pisać w zaimku ja i choć jego życie uczuciowe sie ustabilizowało to jak trafnie czytamy w "Sułtanach Swingu" pisał raczej atramentem goryczy. Wspaniała płyta. To piewszy album DS który kupiłem w dniu wiatowej premiery. Pamiętam doskonale to wrzeniowe deszczowe i pochmurne popołudnie wracałem do domu ze szkoly szczęliwy że mam nowš płytę ukochanego zespołu. Pierszy odbiór. Mało czytelny. Musiałem uczyć się tej płyty. Niektóre utwory pokochałem od razu, niektóre dojrzewały wolniej. Ale takie giganty jak "On Every Street" "You And Your Friend" czy "Planet Of New Orleans" po pierwszym przesłuchaniu wiedziałem że zostanš ze mnš na zawsze. Po jakim czasie "Fade To Black" otworzyło mi uszy na wiele spraw... Ale nigdy tak do końca nie zgłębiłem "Planet Of New Orleans" czysty surrealizm, ale być może w tym tkwi fenomen tego miasta. Ostatnia płyta wielkiego zespołu i trochę potarganych myli z mojej strony.
And it's your face I'm looking for on every street
Something's going to happen
To make your whole life better
Your whole life better one day
Liczba postów: 1,453
Liczba wątków: 44
Dołączył: 02.2005
Dla mnie OES to najsilniejsza klimatycznie plyta DS. Jest jak sztuka - ma poczatek, rozwiniecie, climax i perypetie. Na dodatek po-wa-la-ja-ce brzmienie nie tylko gitary ale i sekcji. NIe powalaja mnie tylko dwa utwory - tytulowy i koncowy. Ten ostatni traktuje jako rozluzniacz, cos ala brzdekanie na bis po zakonczonej sztuce. OES natomiast nie urzekl mnie melodia, choc slowa i rozwijajacy sie na koncu motyw bardzo ladne
You do what you want to
You go your own sweet way...
Liczba postów: 3
Liczba wątków: 0
Dołączył: 07.2008
To moja ulubiona płyta DS, ale postaram się być obiektywny. Otóż wydaje mi się, że nie jest tak równa jak BIA, sš tu jednak wyranie słabsze momenty, ale sš i rzeczy genialne. On Every Street pokazuje jakš drogę Knopfler przebył od debiutu. Można wręcz zaryzykować twierdzenie, że OES stanowi syntezę, wczesnego, gitarowo-balladowego Dire Straits z tym póniejszym, bogatym aranżacyjnie i nieco progresywnym. Generalnie jednak nie ma tu rozbudowanych kompozycji, co jest jakim ukłonem w stronę wczesnego DS. Również samo brzmienie, wydaje się bardziej surowe niż na BIA. Mniej tutaj klawiszy, produkcja nie jest już tak perfekcyjna, ale to raczej argument na plus, bo na poczštku lat 90-tych raczej odchodzono od perfekcyjnego brzmienia na rzecz większego "brudu". Ograniczono więc nieco rolę klawiszowców, mało tu w ogóle typowych klawiszowych solówek, dominujš razcej klimatyczne podkłady. Wyeksponowano za to gitary, a szczególnie słyszalny jest Paul Franklin grajšcy na gitarze hawajskiej, co sprawia, że płyta może brzmień nieco "amerykańsko". Ale mimo powrotu niektóych elemntó wczesnego DS, OES jest raczej kontynuacjš BIA. Nie zgadzam się też z opiniami, że ta płyta odstaje stylistycznie od wydawnictw wczeniejszych. No bo właciwie gdy się jej przyjrzeć, to jedynie w How Long i w pewnym sensie Ticket To Heaven sš nawišzania do country. Reszta utworów to raczej kontynuacja tego co już kiedy było, tyle że w sposób jeszcze bardziej dopieszczony. Takie When It Comes To You w nieco surowszej aranżacji mogłoby spokojnie trafić na debiut, spokojne, gitarowe granie w Iron Hand też już było nieraz przerabiane (w Water Of Love i Romeo And Juliet chociażby). Żywe rockabily w The Bug to jakby kontynuacja linii wytyczonej przez Industrial Disease i Walk Of Life. Z kolei mroczna linia melodyczna i przepiękna solówka Knopflera w You And Your Friend przywodzi na myl Brothers In Arms. Heavy Fuel (chyba najbardziej nieudany numer na płycie) można uznać za próbę zdyskontowania sukcesu Money For Nothing, jednak raczej nie obcujemy tutaj z twóczym rozwinięciem elementów tamtej kompozycji, a razcej z niezbyt udolnym naladownictwem. Co do Calling Elvis, to wbrew przekonaniom wielu krytyków uważam, że słusznie został wybrany na singiel. Nie jest to tak oczywisty przebój jak Money For Nothing czy Walk of Life, ale chyba ciekawszy od tamtej kompozycji, a charakterystyczna zagrywka klawiszy, nadaje tej kompozycji doć "nieziemski" klimat, co zresztš wietnie unaocznił klip do tegoż utworu. On Every Street to klasa sama w sobie, ta piosenka chyba nie wymaga rekomendacji. Kolejny przykład na to, jak wiele można osišgnšć najprostszymi rodkami. Planet Of New Orleans to kolejny krok w rozwoju muzycznym zespołu, ten nieco mroczny, progresywny utwór zahacza miejscami o rejony jazzrockowe i wietnie się rozwija pod względem harmonicznym. Fade To Black to spokojny, doc klimatyczny blues, jednak jak dla mnie zbyt smętny i monotonny. Znacznie lepiej prezentuje się The Party, okraszony dęciakami, z charakterystycznš melodeklamacjš Marka...
|